Nie potrafiłam się przyznać. Sama przed sobą, gapiąc się w lustro, nie zdołałam powiedzieć na głos, że mnie boli.Przygryzłam wargę, pragnęłam czuć jedynie fizyczny ból, wydawał mi się tak nieznaczący. To był taki wieczór… z tych trudniejszych. Uczucie bezsilności ogarnęło każdy skrawek mojego ciała. Poddałam się. I tym razem byłam dumna z tego, że pozwoliłam sobie upaść. Dałam sobie tę przestrzeń, aby zatrzymać się w jednym miejscu, rzucić broń i upaść na kolana. Przestać walczyć, przestać biec, przestać próbować. Pewne…
